Ana Sayfa

Güneysu Sel Felaketi Destanı/K.H.

Rize’nin üstünde kara bulutlar,
Sağanak halinde yağmurlar yağar,
En küçük ırmaklar insanı boğar,
Kor ateşte yürek yanar, kül tutmaz
Rize halkı bu acıyı unutmaz.

Sanki olmuş idi Nuh’un Tufanı,
Süpürdü götürdü seller her yanı,
Seferber oldu Devlet erkani,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz.

Allah’ın rahmeti bir azap oldu,
Her yer enkazlarla, cesetle doldu,
Nice genç yüzler sararıp soldu,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz.

Çayeli, Güneysu oldu perişan,
Selậmet köyde var büyük heyelan,
Bitmez artık burda feryad-u figan,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz.

Bu ne haldı, bütün görenler şaştı,
Irmaklar kudurdu, dereler taştı,
Kıyamet saati sanki yaklaştı,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz..

Ağaçlar söküldü, duvarlar çöktü,
Yardım ulaşmadı, ulaşım yoktu,
Üç gün herkes ecel terleri döktü,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz..

Mahsurdu evlerde bütün insanlar,
Ne telefon, ne su, ne de ışık var,
Sellerden geçit vermiyor yollar,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz
Rize halkı bu acıyı unutmaz…

Yıl 2002 yirmi dört Temmuz,
Görmezsin Rize’de gülen hiçbir yüz,
Her tarafı seller eyledi dümdüz,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz
Tüm Türkiye bu acıyı unutmaz.

Çarşamba sabahı, ikiydi saat,
Azrail uykuda vermedi rahat,
Durum depremden kötüydü kat kat,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selậmet köy bu acıyı unutmaz..

Selamet köydeydi en büyük ziyan,
Komşu illerden var birçok ekıpman,
Enkaz altındaydı on yedi insan,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz..

Bütün basın, yayın, oldu seferber,
Olay yerindeydi polis ve asker,
Tüm siyasiler gelir ve gider,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Tüm Türkiye bu acıyı unutmaz..

Gece uykudayken dağ koptu geldi,
Feryatlar, figanlar yürekler deldi,
Şehit mertebesi elbet güzeldi,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Güneysulu bu acıyı unutmaz…

Bazı evler kaydı, bazısı battı,
Birçok ev yıkıldı, kimi yan yattı,
Vadesi gelmeyen ucuz atlattı,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz..

Birçok ev tehlike, birçok yıkılan,
Telef oldu birçok büyük baş hayvan,
Eliyle toprağı eşiyor insan,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz…

Araç yok, çalışır kazma kürekler,
Herkes yakınının başında bekler,
Nasıl dayanıyor buna yürekler,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz..

Hakkı Sevinç ile Şahinaz eşi,
Bir de oğlu Ahmet, on dokuz yaşı,
Evleri çöktü battı güneşi,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz..

Polis Şükrü Topçu gelir Hopa’dan,
Der ki, gitmem asla sizi almadan,
Anam-babam yeğenlerim olmadan,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Hopa halkı bu acıyı unutmaz..

Anne babasına Şükrü yalvardı,
Rukiye’yle Tayyıp misafirlerdi,
Meryem’in kızı Zeynep’te vardı,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz..

Kardeşler, komşular çağırır gitmez,
Saat dolmayınca vadeler yetmez,
Artık bu ocakta horozlar ötmez,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz..

Komşular bu evi sağlam bildiler,
Bir şey olmaz diye çıkıp geldiler,
Ne bilsinler ki “Mevla ne diler”
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz.

Uzunali oğlu İbrahim, Şaban,
Kız kardeşi İlknur, çocuğu Volkan,
Sebahat’la Havva, Arif, İpek can,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz…

Yalnız bu evde on dört ceset var,
Sanki bu ev olmuş toplu bir mezar,
Felek nice böyle çarkları bozar,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Selamet köy bu acıyı unutmaz..

Herkesin geride kaldı bir izi,
Şükrü’nün yetimi, bir eş, üç kızı,
Bir tane değil ki, dert dizi dizi,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Yetimleri bu acıyı unutmaz..

Komşular bir bakın ocağımıza,
Can verdik yavrular kucağımıza,
Su veren olmadı dudağımıza,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz
Rize halkı bu acıyı unutmaz..

Bir felaket, ateş sardı bacayı,
Sular alıp gitti Halim Hoca’yı,
Aynı oldu Ahmet Kasap olayı,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Güneysulu bu acıyı unutmaz,

On iki cenaze, bu ne felaket,
Bu acıyla gözden kan damlar elbet,
Güneysu yanıyor, koptu kıyamet,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Tüm Türkiye bu acıyı unutmaz…

Para etmez artık yapılan ah, vah,
Felaket görmeyiz daha inşallah,
Kamil der bir daha vermesin Allah,
Kor ateşte yürek yanar kül tutmaz,
Rize halkı bu acıyı unutmaz. 
                                                28/07/2002    K.HOŞOĞLU                             

BİLGİ NOTU
14 kişinin öldüğü evde ev sahibi, 6 kişi :Mustafa Topçu, eşi Katibe Topçu, oğlu Polis Memuru Şükrü Topçu, Kızı Rükiye, Rükiye’nin oğlu Tayyıb (1 yaşında) diğer kızı Merye’min kız çocuğu Zeynep,

Komşudan Gelenler: 8 kişi
Adem Uzunali’nin oğlu İbrahim ve Şaban, İbrahim’in Eşi Sebahat, Kızı İpek(4) ve oğlu Arif(5), Şaban’ın eşi Havva, Adem’in kızı İlknur, İlknur’un oğlu Volkan.

Kafiyeli Hoş Hatıralar ve Şiirler Kitabından alınmıştır.